استایل خودت را داشته باش!

افرادی با شخصیت ثابت و استوار، معمولا استایل لباس پوشیدن خاصی برای خودشان دارند؛ اما بهتر است این را بدانیم که استایل به معنای خاص کت و شلوار پوشیدن برای مردان و پاشنه بلند برای زنان نیست بلکه به معنای فرم و استایلس است که هم ابعاد حرفه‌ای شما در کارتان را حفظ کند و هم شما راحت باشید. اگر با کت و شلوار و پاشنه بلند راحت هستید این انتخاب شماست؛ اما اگر راحت نیستید به بهانه «چون دیگران اینگونه لباس می‌پوشند» خود را عذاب ندهید.

قوانین مد و فشن، بر اساس اندیشه‌ای به وجود آمده‌اند

قوانین مد و فشن تنها برای آراستگی و مرتب بودن لباس‌هایمان به وجود نیامده‌اند. مطمئن باشیم هر استایلی که به وجود می‌آید و مد می‌شود حتما قوانین و اندیشه‌هایی پشت خود دارد که تبلیغاتی خاصی درباره آنها صورت می‌گیرد. بدون اطلاع و تحقیق درباره این اندیشه‌های فلسفی و قوانین استایلی آن را حمایت نکنید و حاضر به پوشیدنشان نباشید. اگر از استایل خاصی خوشتان می‌آید درباره‌ی آن تحقیق کنید و با اطلاع از اندیشه‌اصلی آن را بپوشید.

فراموش نکن رییس کیه!

لباس‌ها برای این در مغازه‌ها هستند که ما آنها را بخریم و پول پرداخت کنیم. کسی که تعیین کننده است نه تولیدکننده، نه خیاط و نه فروشنده است؛ بلکه شما تعیین کننده هستید. شما کیف پولتان در جیبتان است و داخلش پول است که می‌‍‌توانید آن را خرج کنید و می‌توانید نکنید. چیزی را انتخاب می‌کنید و می‌خرید یا از چیزی خوشتان نمی‌آید و نمی‌خرید. پس شما رییس هستید.

مد و فشن فقط در حد پیشنهاد هستند نه اجبار!

در آخر بهتر است این مورد به خوبی یادمان بماند مد و استایلی که به وجود می‌آید و دوره‌ای از زمان خیلی طرفدار پیدا می‌کند برای ما فقط یک پیشنهاد است نه بیشتر. اگر خوشمان نمی‌آید انتخابش نمی‌کنیم و استایلی را که خودمان دوست داریم و از نظر روانی در تضاد با ما نیست را انتخاب می‌کنیم، حتی اگر مد آن دوره از زمان نباشد. به هر حال این موضوع شخصی‌تر از آنی است که دیگران برایمان انتخاب کنند و مهم‌تر از آن که بگوییم چون دیگران می‌پوشند پس من هم می‌پوشم.